In een fitnessclub die langzaam leegloopt, waar het daglicht plaatsmaakt voor spiegelingen en stoom, blijven twee lichamen hangen. Niet toevallig. Hun blikken kruisen via glas, hun ademhaling vermengt zich met die van de ruimte. Wat begint met een aanraking in het voorbijgaan, groeit uit tot iets wat zich niet meer laat tegenhouden.
Tussen zweet, stilte en damp ontstaat een spel van verlangen — beheerst, maar onvermijdelijk.
Geschreven door een anonieme lezeres.
De sportschool was vrijwel leeg. Het uur tussen sluiting en schoonmaak. Alleen de geur van rubbermatten, zweet, en het restje van een citrusluchtverfrisser hing in de ruimte.
De muziek stond nog aan — diezelfde opzwepende beat die overdag ondergaat in het geroezemoes, maar nu, in de bijna lege ruimte, nadrukkelijker klonk. Af en toe piepte een toestel dat zichzelf uitschakelde. Buiten begon het donker te worden.
Hij was bezig aan de kabels, zij deed squats aan de andere kant van de zaal. Hun blikken ontmoetten elkaar via de spiegelwand. Niet opzettelijk, maar ook niet helemaal toevallig.
Haar haren zaten in een losse knot, haar tanktop geplakt aan haar rug. De stof van haar legging zat strak om haar dijen. Hij zag haar bilspieren aanspannen onder het zwarte stof. Ze was langzaam, precies, en bewust van haar ritme. Een zweetdruppel gleed van haar nek naar beneden.
Zij zag zijn borstkas in de spiegel. Hoe die meebewoog op de kracht van zijn armen. Zijn huid was licht getint, bezweet. Donker haar, een schaduw van baard langs zijn kaak. Hij was breed, maar niet té gespierd. Functioneel sterk, als iemand die zijn kracht niet hoefde te tonen. Zijn blik naar haar, even, dan weer weg.
Hij liep expres langs haar. Te dicht. Zijn heup raakte haar bil. Eén seconde huid op huid door stof heen. Zij bewoog niet maar voelde een rilling door haar hele lijf.
Hij ging op de mat voor haar in de buurt liggen, deed buikspieroefeningen, maar zijn ogen gleden steeds terug naar haar silhouet in het glas.
Zij wist het.
Toen boog ze naar voren, ogenschijnlijk om haar flesje water te pakken, maar haar top trok iets omhoog. Een streep huid boven haar heupband, net lang genoeg om zijn adem te doen stokken.
Ze rekte zich uit. Armen boven haar hoofd. Rug hol. Haar ogen vonden de zijne in de spiegel. Geen glimlach. Geen knikje. Alleen weten.
Daarna, zonder een woord, pakte ze haar handdoek en liep langzaam weg. Richting de kleedkamers.
Hij wachtte. Acht seconden. Tien. Toen ging hij haar achterna.
Kleedkamer
Ze stond voor de spiegel. Haar top was al uit, haar sportbeha nog strak om haar borst. Haar haren los, haar huid nog vochtig van het sporten.
Ze keek zichzelf aan. Niet verbaasd als hij binnenkwam.
Hij kwam langzaam dichterbij en ging achter haar staan. Legde zijn handen op haar middel. Haar lichaam verstijfde niet. Ze ademde dieper in.
Hij boog zich naar haar hals, kuste haar zacht. Zijn lippen vonden haar nek, haar sleutelbeen, het zweet nog zout op haar huid.
Met één hand maakte hij haar beha los. Haar borsten kwamen vrij. Nog warm van de inspanning.
Hij liet zijn handen voorzichtig over haar huid glijden, nam haar borsten in zijn handen alsof hij iets waardevols vasthield. Zijn duimen gleden langzaam over haar tepels, cirkelend. Toen kneep hij er zachtjes in — net stevig genoeg om haar adem te doen haperen.
Ze sloot haar ogen, zuchtte diep. Haar lichaam verschoof een fractie naar hem toe.
Haar vingers vonden de rand van haar legging. Hij hielp haar, trok hem langzaam over haar heupen, haar dijen, naar haar enkels.
Zijn kleren gingen uit. Shirt. Broek. Ondergoed. Zijn erectie stond al gespannen. Zij keek, traag, van zijn buik naar beneden, en dan weer terug naar zijn gezicht.
Zonder omkijken liep ze richting de douche.
Hij volgde.
Onder de douche
De doucheruimte was warm, stil en uitnodigend. Alsof de ruimte hen verwachtte.
Een zachte waas van stoom vulde de ruimte, dik en traag als de adem van wie hier net vertrokken was. De nevel hing laag, de damp klampte zich vast aan tegels en huid. Alles rook naar zeep, vers zweet en iets ongrijpbaars, alsof het verlangen zelf nog in de lucht bleef zweven.
Het voelde geladen. Zacht. Sexy.
Zij stond met de rug naar hem toe. De druppels op haar schouders glinsterden in het schemerige licht.
Hij stapte dichterbij, legde zijn handen om haar middel, trok haar langzaam tegen zich aan. Zijn lippen vonden haar nek, zijn adem blies kort over haar huid voor hij haar kuste — traag, vol spanning.
Ze draaide zich naar hem om. Keek hem recht aan, ogen zwaar van verlangen.
Zonder een woord pakte ze zijn hand. Gleed ermee naar beneden, tussen haar dijen. Zijn vingers vonden haar clitoris: warm, pulserend, gevoelig.
Ze ademde diep uit, haar voorhoofd rustte even tegen zijn borst. Haar buik trok samen onder zijn aanraking.
Hij wreef zachtjes. Kleine cirkels, geen haast. Precies zoals haar lichaam het aangaf. Haar benen spreidden zich een stukje verder. Haar heupen wiegden mee. Haar vingertoppen gleden over zijn schouder.
Een zucht, een fluistering.
“Niet stoppen.”
Haar lichaam spande zich op, haar adem versnelde. Zijn vingers bleven bewegen. Geduldig. Ritmisch. Aandachtig.
Toen kwam ze. Haar hele lijf trok samen. Haar mond opengesperd zonder geluid. Alleen adem, en trillen, en overgave.
Hij hield haar vast tot haar adem weer kalmeerde.
Toen tilde hij haar op. Zij sloeg haar benen om zijn middel. Hij gleed in haar.
Warmte. Diepte. Ritme.
Ze bewoog zachtjes bovenop hem, haar lichaam nog na-nagloeiend van haar orgasme. Zijn handen op haar billen, zijn mond op haar hals.
Hij kwam, met een diepe grom, zijn lichaam schokkend tegen het hare.
Daarna bleven ze zo. Stil. In de stoom.
Ze drukte haar voorhoofd tegen de zijne.
“Je luistert goed.”
