Marianne (68): Ik wil meer genieten van seks

Ik voel het verlangen naar seks in mijn lichaam. Ik voel de drang in mijn heupen en in de rest van mijn onderlichaam. Waarom lukt het me niet daarvan te genieten? Voordat ik het weet, is het weg. Bij de eerste echte opwinding, ik voel dat die er is in mijn lichaam, klap ik dicht. Het is weg. Toch weet ik dat ik er meer mee zou moeten doen. Ik heb daar recht op. Ik wil ook een seksleven. Op een of andere manier mag het niet van mezelf.
 

Eva Bromans (psycholoog-seksuoloog NVVS en auteur van het boek Verschil in Verlangen)

Ik merk bij vrouwen dat er vaak een bepaalde remming zit in de beleving van seks. Het mag niet helemaal, dat genieten van seks. Zo lijkt het en zo zeggen vrouwen dat ook. Net als Marianne. Ze willen wel, maar hebben toch moeite om zich echt seksueel te gedragen. Zij voelen zich dan beschaamd. Ze hebben het idee iets te doen wat eigenlijk niet bij ze past. Die geremdheid heeft vaak te maken met de boodschap, die je al of niet uitdrukkelijk, over seks hebt meegekregen.
 

Oefening om zelf te doen

Sta eens stil bij wat seks bij jou oproept. Heb je van jongs af aan meegekregen dat seks iets leuks en moois is? Denk dan niet alleen aan wat je ouders je hebben meegegeven, maar ook wat je hoorde op school, op straat of in de media. Wat dat betreft is seks toch een cultureel fenomeen.

Ik raad vrouwen aan eens na te gaan in hoeverre ze geremd zijn in seks. Durf jij je helemaal te laten gaan, ongeacht of je je seksleven wilt veranderen of niet? Een goede manier om erachter te komen, is door te asscociëren. Daarbij reageer je op een snelle manier op een seksuele prikkel. Je kunt bijvoorbeeld een seksfoto nemen en binnen 1 minuut alles opschrijven wat er in je hoofd opkomt. Roept het beeld een prettige of een onprettige sensatie bij je op? Vraag aan je partner om hetzelfde te doen. Het kan niet anders dan dat hij of zij iets anders heeft opgeschreven. Iedereen heeft een andere houding ten aanzien van seks. Door op deze manier met seks bezig te zijn doe je overigens gelijk weer een aardige dosis prikkels op; niet alleen door jouw eigen associaties, maar ook door die van je partner.

Is seks nogal beladen geworden met de tijd, dan is het proberen bewust weer te letten op de positievere, leuke kanten van seks.
 

Therapie

Lukt dat niet, dan kan er met bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapeutische interventies gekeken worden naar die van de seksuele situatie, zodat er vanandering in kan worden gebracht. Door na te gaan hoe die betekenis ontstaan is en hoe het gedrag dat daarop volgt, is het mogelijk de goede interventies te kiezen en een nieuwe betekenis te koppelen aan seks.

Door een eigen nieuwe betekenis te geven aan seks en door de fantasieën en wensen die er al zijn te normaliseren en legaliseren, voelen de meeste mensen zich meestal beter.
Vaak genoeg weet ment wel dat seks iets kan zijn om van te genieten. Dat seks en seksueel verlangen niet iets is om je voor te schamen. Dat weten we, maar het ook voelen is wat anders. Een verandering in houding is niet altijd gemakkelijk te bewerkstelligen. Blijkbaar is die houding diep geworteld. Het is mogelijk dat iemand rationeel wel zin in seks heeft, maar dat het toch moeilijk is om er echt van te genieten. Op het eerste gezicht lijk er geen weerstand te zijn. Men kan bedenken dat seks met de partner prettig is en toch lijke van binnen, veroorzaakt door negatief beladen boodschappen uit het verleden bijvoorbeeld, de seks gekoppeld te zijn aan een negatieve betekenis. Met sekstherapie lijkt het wel mogelijk tot een gedragsverandering te komen.

Bron: Verschil in Verlangen van Eva Bromans