De Slager is de eerste roman (die de omvang van en novelle heeft) van de franse schrijfster Alina Reyes en werd vertaald in vele talen en aangepast voor het theater. Het boek werd bekroond met de Prix littéraire Pierre-Louÿs.
In Frankrijk is er veel gesproken over het boek bij de verschijning, met name de scheiding tussen lichamelijkheid en liefde, en de aantrekkingskracht die het lichaam uitoefent ondanks de afschuw die het oproept.
Ook in Nederland waren de meningen verdeeld. Het Utrechts Dagblad noemde het " verbluffend mooi", het Nieuwsblad van het Noorden vond het "op een raadselachtige manier indrukwekkend" en Surplus schreef over het boek :"De merkwaardige afwisseling van regelrecht uit het porno-jargon afkomstige passages met poëtische observaties, heeft iets fascinerends." Oordeelt u zelf.
Het verhaal gaat over een journaliste die de zomer doorbrengt in een badplaats waar ze een erotisch avontuur beleeft met de slager.
Passage uit het boek
Het regende. Gehuld in een groot t-shirt dat hij me geleend had, zat ik voor het raam, op de vensterbank geleund, op mijn knieën op de stoel die tegen de muur stond.
Als ik de taal van de regen zou kennen, zou ik die natuurlijk beschrijven, maar iedereen weet hoe die klinkt en kan hem in zijn geheugen oproepen. Binnen zijn in een besloten ruimte, wanneer buiten het water neergiet, stroomt, plenst.... De liefde bedrijven in de onhandige ruimte van een auto, terwijl je de monotone druppels tegen de ruiten en het dak hoort tikken... De regen maakt de lijven los, maakt ze helemaal week en at... Natte geile lijven die elkaar likken als slijmerige slakken...
Hij had ook alleen een t-shirt aan en lag op de bank, zijn dikke billen, zijn dikke lul en dikke benen bloot. Hij kwam naar me toe en drukte zijn harde pik tegen mijn billen. Ik wilde me omdraaien, maar hij greep me bij mijn haren, trok mijn hoofd achterover en begon mijn anus te forceren. Het deed pijn, ik zat vastgepind op de stoel, mijn hoofd achterover, hemelwaarts gedwongen.
Tenslotte kwam hij helemaal in me en de pijn werd minder. Hij begon heen en weer te bewegen, ik was helemaal vol van hem, ik voelde niets anders dan zijn enorme, allesverslindende ik diep in me, terwijl buiten de regen met bakken neerstroomde, als uur vloeibaar licht.
Terwijl hij doorging in me te stoten, in me te wroeten als een polderwerker en mijn hoofd nog steeds achterover hield, stak hij twee vingers in mijn vagina en haalde ze er weer uit.
