Veilige en onveilige ingrediënten in een glijmiddel

Sommige ingrediënten klinken gevaarlijk, maar zijn dat niet. Andere klinken onschuldig, maar kunnen huidirritatie veroorzaken of zelfs de vaginale flora of hormoonbalans verstoren. Kijk daarom altijd goed naar de ingrediëntenlijst.

Wist u dat de ingrediënten op de verpakking altijd in volgorde van concentratie staan? Het ingrediënt dat als eerste genoemd wordt, komt dus het meeste voor.
 

Allergieën en gevoelige huid
 

Iedereen reageert anders op bepaalde stoffen. Heeft u een gevoelige huid of bent u allergisch, test een nieuw glijmiddel dan eerst op uw pols. Geen reactie binnen 24 uur? Dan is het waarschijnlijk ook veilig bij intiem gebruik.

Let op: u kunt ook later nog gevoelig worden voor stoffen waar u eerder geen problemen mee had. Het lichaam kan allergieën ontwikkelen in de loop der tijd.
 

Parabenen
 

Parabenen (zoals methylparaben en propylparaben) zijn goedkope conserveringsmiddelen die in verband worden gebracht met irritatie van slijmvliezen, hormoonverstoring, vruchtbaarheidsproblemen en mogelijk borstkanker. Hoewel hierover nog discussie bestaat en onderzoeken lopen, kiezen wij ervoor om glijmiddelen met parabenen niet te verkopen. Er zijn genoeg goede alternatieven zonder.
 

Geur en smaakstoffen
 

Op verpakkingen ziet u vaak vage termen zoals "fragrance", "parfum", "smaak" of "aroma". Deze termen verhullen vaak een mix van onbekende stoffen, waaronder potentieel irriterende chemicaliën. Zeker voor mensen met een gevoelige huid is het raadzaam hier voorzichtig mee te zijn.
 

Natuurlijke ingrediënten
 

Natuurlijk klinkt gezond, maar dat is niet altijd zo. Veel plantaardige extracten kunnen allergische reacties veroorzaken, zoals citrus, avocado, kamille, koriander, olijfolie of zelfs aloë vera. Houd hier rekening mee bij uw keuze.
 

Siliconen
 

Siliconen worden nog wel eens negatief bekeken. De meeste bezorgdheid is dat siliconen de huid zouden afsluiten. Dit klopt niet. Je kunt de structuur van siliconen namelijk goed vergelijken met een gaas. Zweet kan dus gewoon door het laagje siliconen heen. Glijmiddel op basis van siliconen heeft dan ook absoluut geen verstikkende werking.
Er bestaan enorm veel soorten siliconen, die onderling qua werkzaamheid ook weer kunnen verschillen. De meest gebruikte soorten zijn: dimethicone, cyclomethicone en cyclopentasiloxane.

Ingrediënten op verpakking
 

Bij de meeste producten staan de ingrediënten vermeld.  Of op website, maar vrijwel altijd op de verpakking. En zo hoort dat natuurlijk. 
Maar dit is niet altijd het geval. Op de verpakkingen van de glijmiddelen van Durex staan de ingrediënten bijvoorbeeld vaak niet vermeld, en ook op hun website vind je weinig informatie helaas.
Dat is voor ons een reden om de glijmiddelen van Durex niet te verkopen.

Milieurisico: Cyclopentasiloxane
 

Cyclopentasiloxane, een siliconenvorm, wordt door de European Chemicals Agency (ECHA) aangemerkt als een potentieel milieuschadelijke stof. Het breekt nauwelijks af in het milieu. Binnen enkele jaren zal het gebruik mogelijk worden verboden. Goede fabrikanten hebben daarom vaak al alternatieven.
 

Benzocaïne: liever niet
 

Hoewel benzocaïne zelden irritaties veroorzaakt, raden we het af in glijmiddelen. Het verdovende effect kan ervoor zorgen dat u pijn niet goed voelt, wat leidt tot risico op beschadiging van gevoelig weefsel. Pijn is een belangrijk signaal van het lichaam.
 

Benzocaïne levert zelden irritaties of infecties op maar zou u toch moet vermijden. Het heeft namelijk een verdovend effect en dat is voor een glijmiddel niet goed. Seks door verdoving minder pijnlijk maken is geen goed idee.  Pijn is een signaal van het lichaam dat u moet stoppen. Als u dat niet doet, kunnen er wondjes in het tere weefsel ontstaan.

Osmolaliteit is een term die steeds vaker opduikt als het gaat om de veiligheid van glijmiddelen. Het verwijst naar de concentratie van opgeloste stoffen in een vloeistof – en in dit geval hoe sterk een glijmiddel vocht aan de huid of slijmvliezen onttrekt (of juist toevoegt).

Wanneer een glijmiddel een hogere osmolaliteit heeft dan onze lichaamscellen, noemen we het hyperosmotisch. Zo'n glijmiddel onttrekt vocht aan het weefsel waarmee het in contact komt, wat kan leiden tot uitdroging, irritatie en zelfs beschadiging van de huid of vaginale wand.

Vanuit dit risico adviseert de WHO dat de osmolaliteit van glijmiddelen idealiter niet boven de 1200 mOsm/kg uitkomt. Toch is er discussie over dit advies.
Tegenstanders wijzen erop dat glijmiddelen met een lage osmolaliteit (onder de 1200) kwetsbaarder zijn voor microbiële besmetting. Zij stellen dat je dan vaak méér conserveringsmiddelen moet toevoegen, met als risico dat die op hun beurt weer irritaties kunnen veroorzaken.

Een voorbeeld: het merk Pjur meldt dat Pjur Woman Aqua en Pjur Med Repair Glide aan de WHO-normen voldoen. Pjur Med Premium Glide doet dat niet, omdat er bewust géén conserveringsmiddelen aan zijn toegevoegd. Pjur wijst erop dat dit product wel voldoet aan de strenge medische norm EN 10993, en uitgebreid is getest door onafhankelijke laboratoria.

We vinden dit een ingewikkeld onderwerp. De meningen lopen uiteen en helaas is de osmolaliteit van veel individuele producten simpelweg niet bekend of gepubliceerd.
Maar wat ons betreft: producten met een zeer hoge osmolaliteit lijken geen goede keuze, zeker niet bij gevoelig weefsel of regelmatig gebruik.

Daarom verkopen wij bewust géén glijmiddelen van merken waarvan bekend is dat ze een extreem hoge osmolaliteit hebben – zoals (onder andere) bepaalde varianten van Wet, Astroglide en K-Y.